ورق می خورد تقویم
می رسد به روزی که
آمدنش هیچ کس رو خوشحال نمی کند
حتی خودم را
تولدم را جشن می گیرم
با یک کیک تولد تنهایی
و چند شمع اشک
و یک کادو پیچیده به اندوه
و چه زیباست رسیدن دوباره به روز زیبای آفرینش
و چه اندازه عجیب است روز ابتدای بودن
و چه اندازه شیرین است امروز ،
روز میلادت ، روزی که تو آغاز شدی
میلادت مبارک
میلاد تو شیرین ترین بهانه ایست
که می توان با آن به رنج های زندگی هم دل بست . . .
شب میلاد توست
و من همچنان در آرزوی لحظه ای هستم که
دستانت را بگیرم
و در چشمانت خیره شوم
و با عشق بگویم :
تولدت مبارک
روز تولدت بهانه ای شد تا
بهترین شاد باشهایم را تقدیم حضورت کنم
دلت شاد و روزگارت بهاری باد
گل زیبای زندگیم تولدت مبارک
هزاران بار خدا را شکر که
چنین روزی را آفرید
تا باغ جهان
نظاره گر شکفتن گلی چون تو باشد . . .
سالروز شکفتنت مبارک
مبارک بادم این روز جهانی
که نوشیدم شراب زندگانی
تولدم مبارک